Čistokrvne pasmine i pedigrei

Mačka čije je porijeklo formalno registrirano naziva se pedigre ili čistokrvna mačka. Tehnički, čistokrvna mačka je ona čije podrijetlo sadrži samo jedinke iste pasmine. Pedigre mačka je ona čije je podrijetlo zabilježeno, ali može imati pretke različitih pasmina.

Popis mačjih pasmina prilično je velik: većina mačjih registara prepoznaje između 30 i 40 pasmina mačaka, s tim da se svake godine u prosjeku prepoznaju jedna ili više novih pasmina s različitim obilježjima i nasljeđem. Vlasnici i uzgajivači natječu se na izložbama mačaka da vide čija životinja ima sličnost s idealiziranom definicijom na temelju vrste pasmine i standarda za svaku pasminu.

Zbog čestog križanja pasmina u naseljenim područjima, mnoge mačke jednostavno se identificiraju kao pripadnice mješovitih vrsta domaćih dugodlakih i domaćih kratkodlakih mačaka, ovisno o vrsti krzna.

Dugodlake i kratkodlake

Dugodlake mačke se u povijesnim zapisima spominju dugo nakon što je mačka pripitomljena, a u Europi se spominju tek u 17. stoljeću kad je zapisano da je Pietro de Valle uvezao dugodlaku mačku u Italiju iz Perzije 1620. godine. Krajem stoljeća, Francuz Nicholas Fabri de Peiresc je donio dugodlaku mačku iz Turske u Francusku, a prve opisane dugodlake mačke u Europi nazvane su prema angora mačkama; naziv su dobile po glavnom gradu Turske – danas Ankara – jer se čini da su te mačke ondje bile poznate stoljećima.

Kratka dlaka je normalna za mačke koje žive u divljini. Samo na ekstremnim hladnoćama u područjima kao što je Sibir, dom sibirskog tigra, divlje mačke imaju dužu dlaku. Kratko krzno je mnogo lakše čistiti i osloboditi od nametnika i zapetljane dlake, a također je i genetski dominantno. Postoji mnogo tipova kratkodlakog krzna u mačaka, od svilenkasto-mekanog, finog krzna kao kod reks mačke, do guste dlake kao kod manks mačke.